Dekonstruktywizm cz. 1
   

Dekonstruktywizm


Fragmentacja, łamanie ustalonych zasad, przekraczanie granic, artystyczny nieład, zaskakujące rozwiązania i kontrolowany chaos.

To właśnie jest dekonstruktywizm w architekturze. Dekonstruktywizm narodził się pod koniec lat 80-tych XX wieku. Charakteryzuje się ideą fragmentacji, zainteresowaniem manipulacją pomysłami dotyczącymi powierzchni lub pokrycia konstrukcji, krzywoliniowymi kształtami, które służą zaburzeniu i przemieszczeniu takich elementów architektury jak konstrukcja szkieletowa oraz bryła. Końcowy efekt wizualny obrazowany przez budynki w wielu dekonstruktywistycznych "stylach" charakteryzuje się stymulującą nieprzewidywalnością i kontrolowanym chaosem. Dekonstruktywizm staje w opozycji do ograniczających reguł modernizmu, m.in. do wierności materiałom, czystości formy czy też funkcjonalności form.

Do grona najlepszych architektów dekonstruktywizmu należą:
• Daniel Libeskind,
• Frank Gehry,
• Zaha Hadid,
• Vlado Milunić,
• Coop Himmelb(l)au,
• Peter Eisenman,
• Bernard Tschumi,
• Rem Koolhaas.

1. Royal Ontario Museum - Daniel Libeskind


dekonstruktywizm0





  |  
Source: t-time.pl


Zobacz także:







Comments