Walka lwowskiej młodzieży z nacjonalistami ukraińskimi o wyzwolenie miasta. Ojcowie i starsi bracia tych chłopców bili się jeszcze na froncie. Pozbawiony praktycznie wojska gród skutecznie stawił czoła najeźdźcom, płacąc za to młodym życiem gimnazjalistów i harcerzy. Po zakończeniu walk postanowiono ekshumować zwłoki bohaterów i pochować je na specjalnie wydzielonym miejscu przy murach Cmentarza Łyczakowskiego.

Cmentarz Orląt był zaplanowany jako nekropolia wojskowa. Rozpisano konkurs, w którym zwyciężył projekt studenta architektury Rudolfa Indrycha, uczestnika walk o Lwów. Szeroka aleja zamknięta klasyczną bramą, trzy szeregi schodów prowadzące ku trzem tarasom grobów, łuk triumfalny z kolumnadą, potężne pylony, rzeźby orła z orlętami, lwów i rycerza opartego na mieczu... monumentalny był to projekt! Jego realizacja trwała kilkanaście lat i została przerwana wybuchem II wojny światowej, po której Lwów nie wrócił już do Polski.